Even keertje soort van vroeg naar bed vandaag. Ik ben gesloopt en we gaan maar door. Meeting 's avonds, overdag de kinderen. Heb er vrijwel nooit last van, maar opstaan vanmorgen ging maar moeizaam. En nu hoofdpijn, dus maar in bed gedoken. Van meerdere mensen paracetamol aangeboden gekregen, heel aardig, maar sommige signalen moeten we niet negeren. Dus ik lig in bed in een (op mijn kamergenootje na) leeg huis want iedereen is naar de wijnbar (soort van vaste stek wat helemaal geen wijnbar schijnt te zijn maar iedereen wel zo noemt).

Deze week is het thema 'The rainbowfish'. Maandag het boek gelezen met de kindjes in de readingroom, omgetoverd tot onderwaterwereld. En eerlijk gezegd lees ik dan niet het boek maar vertel mijn eigen soortgelijke versimpelde versie bij de afbeeldingen en beeld het uit met gebaren. De eerste les van de week (maandag Souda, dinsdag Vial) is Engels en ging over kleuren en beschrijven. Dus over de rainbowfish kunnen zeggen: the fish is yellow. En voor de wat betere kinderen ook eigenschappen als aardig, mooi, kan delen, etc. Herhaling van Engelse woorden is zo hard nodig om het te laten beklijven. Ook is er duidelijk verschil tussen kinderen die al langere tijd in school meedraaien en degene die die net nieuw zijn.

Gister de kinderen uit Vial. 10 in mijn klas, waarvan 1 nieuw meisje, 1 meisje dat niet in mijn klas wilde zijn en afgelopen weken amper geweest is, dus ik had haar nog niey eerder gezien en jongen die niet in mijn klas wilde en er graag een zooitje van maakt (maar stiekem is hij gewoon te slim en beetje verveeld en ondanks hij afhoudend en brutaal reageert gaat hij maar al te graag aan de slag met wat je hem voorschotelt als het hem uitdaagt). Daarnaast een jongen van 11 die alle wiskunde die we voorlegden binnen no time af had en we uiteindelijk sommen als 58x84 hebben gegeven, die hij ook zo oploste (ter vergelijking, rest van de klas was bezig met dingen als 3x2). We hebben hem uiteindelijk extra wiskundebladen mee naar huis gegeven omdat hij het zo leuk vindt om te doen. Fijn af en toe zulke kinderen, die er ook nog zoveel plezier in hebben.

Gisteravond is de bus met kinderen op weg terug naar Vial gestopt onderweg omdat de buschauffeur niet verder wilde rijden omdat hij het te gevaarlijk vond. Kinderen luisteren slecht, lopen door de bus, je draait je om en er is opeens een gevecht, ze schreeuwen, etc. Je hebt je handen vol. In veel landen waar deze kinderen vandaan komen is er veel respect voor leraren, maar we zien het weinig terug. Wij gebruiken dan ook niet de methoden die docenten daar gebruiken om het te verkrijgen, maar beetje respect is een groot issue.

Gisteravond meeting ingelast hoe om te gaan met al de ingewikkelde kinderen en dingen die nu spelen. Meer vertaling is nodig, andere structuur, meer eten (sommige kinderen hebben gewoon honger en zijn dan niet te handelen). En ook beetje voor onszelf focus op hoe jezelf staande te houden. Werd laat, maar wel waardevol.

Vandaag meteen een vertaler in de ochtend gevraagd omdat dat nu een van de moeilijkste groepen is, 6-8 jaar uit Souda. En we boeken vooruitgang. Jongen die afgelopen lessen nooit zijn tas af wilde doen of zijn jas uit en kon huilen halverwege de dag dat hij naar mama wilde (overgangen zeer lastig), deed nu zonder problemen zijn jas en tas af na uitleg in zijn eigen taal.

En in V1 (Vial 6-8 jaar) is jongen van 6 (zeggen ze, maar eigenlijk denken we allemaal aan 4 of 5, of enorme groeiachterstand). Hij zegt geen woord, maar.. Gister heeft hij welgeteld een heel woord tegen me gezegd!

Verder vandaag een meisje dat plotseling ontroostbaar begint te huilen. Ik heb haar meegenomen naar de reading-room en we hebben samen een boek gelezen. Kleine dingen. Of de ingewikkelde jongen van de middagklas die na een waarschuwing op zijn gedrag niet meer met mij in een ruimte wil zijn en alleen maar 'bad teacher' kan zeggen. Om vervolgens na tijdje tot zichzelf te komen wel in gesprek wil waarbij we kunnen uitleggen waarom en we opeens weer vrienden zijn en hij vrolijk de middag doorgaat.

En gister kaart van de wereld erbij gepakt met de kleintjes en opgezocht waar iedereen vandaan kwam en duidelijk gemaakt dat we allemaal hetzelfde/gelijk zijn en geen land beter is dan het andere.. Maar schijnbaar groeien ze wel op met dat gedachtegoed.

Vanavond nog een meeting gehad over gedrag en hoe gedrag te beïnvloeden. Morgenavond is het ehbo, kortom, weer een avond laat.

En dat is ondertussen alweer een lang verslag over afgelopen dagen. Hoewel ik nog veel meer kan schrijven.. Maar eerst maar slapen.