Dit keer geen verhaal op de zondag, maar gewoon midden op de dag. Ik ben vanmorgen opgestaan en vlak voor vertrek mijn bed weer in gedoken. Ze zoeken het maar een dagje zonder mij uit. Ik ben gewoon even te moe en daarmee wat onstabiel. Dus lekker in mijn bed boer zoekt vrouw gekeken, veel geslapen en om 12 uur eruit. Pannenkoeken gebakken en nu twijfel ik erover om zo voor de middaggroep naar school te gaan.Vrij nemen zonder echt ziek te zijn is maar lastig. Afgelopen week zijn er veel nieuwe vrijwilligers aangekomen, dus op zich mensen genoeg, maar het is ook wel zo fijn voor mijn klassen als ze een bekend gezicht hebben en iemand die ze kent, aangezien ze met mij er al een zooitje van maken.

Die vele nieuwe vrijwilligers is wel gezellig hoor. Keerzijde is wel dat we opeens met 10 man hier in huis woonden. Korte siutatieschets van ons appartement: 1 kamer voor N, (van coördinatie), 1 kamer met 2 bedden, en dan twee kamers met elk 2 stapelbedden. 1 badkamer met douche en wc,1 keuken met 1 pan, 3 messen, 5 theekopjes en 6 stoelen. Lekker studentikoos en enigszins improviseren soms. Mijn kamergenootje en ik hadden er ook opeens een 3^e persoon bij, plotseling, want wij wisten van niks. Was heel leuk meisje hoor, maar 3 personen maakt wel verschil als je 2 gewend bent. Ze is nu weer weg sinds gisteravond want ze hebben in het appartement wat buiten de stad ligt mensen met rijbewijs nodig die heen en weer kunnen rijden en zij kan dat. Ik weiger door de veel te smalle Griekse straatjes te rijden tussen alle gekken en scooters. Daarnaast is er een huisgenoot terug van 2 weken vakantie en is er een meisje aangekomen (slaapt op de andere stapelbedkamer, nu 4 personen daar) die eerder geweest is.Heel gezellig, maar het is opeens drukker in huis. Daar kan ik soms na lange werkdagen niet heel goed tegen, dan is het juist fijn als erin huis wat rust heerst.

Daarnaast is het resultaat van de vele nieuwe vrijwilligers dat we met meer handen inde klas kunnen staan. Dat is wel heel fijn. Nadeel is dat ze in elke klas ook iemand met meer ‘ervaring’ zetten, vermoed ik, want ik ben opeens van mijn vertrouwde klas afgehaald. Ik was na 3 weken daarnet gesetteld, kinderen ook, maarja, het is maar zo. Vanaf volgende week worden de Souda dagen korter voor ons, langer voor de kinderen en dan komen alle 6-8 jarigen en de 9-11 jarigen tegelijk van ‘s ochtends t/m halverwege de middag. 4 klassen tegelijk draaien dus,terwijl ze nu op het drukste moment 3 hebben, meestal 2. Heel benieuwd hoe dat gaat worden.

En tegelijkertijd denk ik dan meteen; ow.. maar dan wil ik mijn 9-11 jaar klasje houden! Dat is zo mijn favoriete klas. Daar kan je echt wat mee en gister weer yoga met ze gedaan. Ze mochten kiezen tussen naar buiten of yoga en kozen allemaal voor de yoga. Grappig. Maar we zien wel wat het wordt. Het maakt ook niet echt uit als ik een andere klas heb dan, want het is maar voor 2 keer, want ik ga alweer bijna naar huis.

Enerzijds is dat: owjee ik ga alweer bijna naar huis! Anderzijds duurt dat nog heel lang en heb ik soms wat heimwee of voelt het eenzaam (te midden van die groep met 30 vrijwilligers ja). Zaterdag, zondag en maandag zijn we vrij omdat de organisatie moet vergaderen in Zwitserland. Ik heb een beetje gemist dat een groot deel van de groep erop uit trekt naar athene of Turkije, maar ik vind het prima om juist meer van Chios te zien of door de bergen te wandelen. Dit heb ik zondag ook gedaan,maar een beetje onvoorbereid, dus zonder eten en drinken en bang te verdwalen.

Dan nog maar wat over school en het thema deze week en de kinderen?Het boek deze week is rupsje nooit genoeg. We hebben allemaal fruitsoorten blind geproefd waarbij ze in het Engels moesten zeggen wat het was. Lekker lastig.Daarnaast leren we de weekdagen en maken ons eigen rupsje nooitgenoeg-boek. Bi j project hebben ze stok-figuren gemaakt om gister en vandaag het verhaal uit te spelen in een mini-theater wat we filmen.6 mei hebben we een open avond en willen dan ook iets van primaryschool kunnen laten zien, maar het moet zonder gezichten. Dus prima oplossing. De kinderen vinden het geweldig.

Gister liep ik door Souda en om een jongen van mijn klas op te halen moest ik helemaal naar achteren op het strand. Hier nog niet eerder geweest en ik wist wel dat het daar kleine tentjes waren, maar dit is geen kamp meer.Dit is puur overleven. Het zijn 2-persoons koepeltentjes op de grote kiezels van het strand, hutje mutje op elkaar gestouwd. Er is een grote tent waar eten uitgedeeld wordt voor heel het kamp en de mensen die naar appartementen/ hotels zijn verplaatst. Ik sprak een jongen uit mijn klas die in Vial woont in Souda en vroeg wat hij hier deed..douchen. De douches in Vial zijn koud en smerig en in Souda schijnt het beter te zijn, dus zijn ze met de hele familie een dagje op stap naar Souda. Ik zag een foto langskomen van de toiletten in Vial (twitter: #chios) met het commentaar dat alle hulporganisaties aanraden daar niet meer te komen.

Gister haalde ik mijn klasje op in Souda en een meisje (wat zeer beperkt Engels spreekt) bracht me van de ene tent naar de andere van haar klasgenoten (ik weet niet precies waar iedereen woont en heb de nummers ook niet, maken we nu wel een lijst van zodat het voor nieuwe vrijwilligers makkelijker wordt). Ondertussen liep ze met een plastic tasje met een koekje, banaan en pakje drinken. Ze bood mij een stukje van haar koekje aan, en later een slokje van haar pakje. Ze accepteren geen nee, want in hun cultuur is dit zo normaal en worden zij er heel gelukkig van om te delen en uitleggen dat zij nog moet groeien, ik genoeg te eten heb, etc heeft dan allemaal geen zin. Het voelt zo dubbel.

Vanavond een meeting van de NRC (Noorse hulporganisatie die al onze dingen financiert op t moment, t'm eind juli, weer zo'n ander ding dat speelt) over het hulpverlenerslandschap op dit moment en de huidige situatie enzo. Lijkt me wel interessant.

Nu maar weer klaar maken voor school. Heb net gezegd dat ik kon en kreeg van een van de coordinatoren die nu crewlead is in primary en de planningen maakt te horen dat er genoeg mensen zijn, dus dat ik er altijd weer uit kan stappen als het toch niet gaat. Ik ken mezelf, als ik ga, gaat het ook gewoon. Vanavond maar weer op tijd naar bed ofzo, morgen nog 1 dagje en dan 3 dagen niks.

ow.. en ik mis koningsdag stiekem wel hoor, al die foto's en berichten..

en ik heb tegenwoordig foto's in het fotoalbum staan die ik af en toe update!